Osteopati
Vücut dokularının fonksiyonlarını anatomi, fizyoloji, patoloji, nöroloji, beslenme fizyolojisi temelinde semptomdan çok sebebe yönelik doğal iyileşmeyi sağlayan çağdaş, modern bir terapiler sistemidir. Kişilerin sorunlarına özel terapi yöntemleri sunmaktadır.
Vücudun tüm anatomik yapılarının fonksiyon bozukluklarını anatomi, fizyoloji, patoloji, nöroloji, psikoloji, beslenme gibi temel sağlık bilimleri içerisinde kişiyi bütüncül değerlendiren, bu klinik bilgiler dahilinde ileri derece spesifik her dokuya özgü verilen manuel (elle) manuel terapi yöntemleri ile doğal iyileşme sürecini sağlayan terapisttir.
Temel sağlık bilimlerinde 3500 ders saati eğitim almış (Bunu sadece doktor ve Fizyoterapistler yerine getimektedirler) kişiler, 1350 ders saati uzman eğitmenlerden mezuniyet sonrası eğitim alarak Osteopat olmaya hak kazanırlar.
Eğitim intervalli 5 sene teorik ve pratik ağırlıklıdır. Bu kriterler Dünya Sağlık Örgütü’nün kriterlerine uygundur.
Ayrıca Amerika ve Avrupa’da 5 senelik Osteopati Yüksek Okulları mevcuttur.
Amaç, temel modern tıp bilimine saygılı, sorumlu, ilkeli terapistler yetiştirerek hastalara kaliteli bilimsel iyileşme süreçleri sunmaktır. Bu güncel terapi yaklaşımları devletin ve kişilerin sağlık harcamalarında büyük tasarruf sağlamaktadır.
Amerikalı doktor Andrew Taylor Still (1828-1917) Osteopatiyi tanımlamıştır. Onun tanımlamaları Osteopati tıbbının temelini oluşturmaktadır:
1874‘te kendi uyguladığı yönteme (Osteo – kemik) (pathie – şikayet/araz) Osteopati adını vermiştir.
1892 ’de Kirksville, Missouri, USA Amerikan School of Osteopathy’i kurmuştur.
Günümüzde Amerika’da 54.000 Osteopat çalışmaktadır. Mesleklerini “Doctor of Ostepath” unvanı alarak tıp hekimlerine eşdeğer çalışmaktadırlar. Daha çok terapistler oldukları için ilaç, iğne, cerrahi gibi yöntemleri ile değil elle uygulamalarla uygulamaktadırlar.
Avrupa ’da ise farklı bir gelişim izler. İngiltere’de John Martin Littlejohn (Still’in öğrencisi) Osteopatiyi Avrupa’ya getirir ve fizyoterapistlere bu olanağı sunar. 1917’de Londra’da British School of Osteopathy’yi kurar. 1950’ye kadar da tüm Avrupa’da yaygınlaşır.
Avrupa’da daha çok terapistler manuel (elle) terapinin etkin formu olarak kullanmaya başlarlar. 1993’ten beri İngiltere’de Osteopati bir meslek olarak tanımlanmıştır. Ayrıca Fransa, Belçika ve diğer ülkeler de bunları izlemektedirler.
William Garner Sutherland (1873-1954) Osteopati de Cranio – Sacral Terapiyi geliştirmiştir.
1980’li senelerde ise Fransız Osteopat Jean Pierre Barral ve Jacques Weischenk organların muayene ve tedavisini içeren Visseral Osteopatiyi geliştirmişler ve terapi yelpazesini genişletmişlerdir.
Spesifik düz hatlı Manipulasyonlar ve Mobilizasyonlar
Yumuşak doku terapileri
Cranio Sacral Terapi
Myo Fasyal gevşeme yöntemleri
Meditasyon uygulamaları
Sinir Bölge mobilizasyonları
Organların mekanik işlevine yönelik uygulamalar
Kinezyoloji testlemeleri
Copyright © 2020 - TÜM HAKLARI SAKLIDIR
